Zielone czy białe? Obie wersje szparagów znajdziesz w maju na każdym straganie, ale które lepiej wybierać? Niektórzy myślą, że chodzi tylko o smak i kolor, ale różnica jest znacznie ważniejsza. Okazuje się, że jeden z tych pęczków zdecydowanie wygrywa pod względem wartości odżywczych. Sprawdź który i sięgaj po niego zdecydowanie częściej.
Czym różnią się białe i zielone szparagi?
Główną różnicą między nimi jest sposób uprawy, bo białe rosną pod, a zielone nad ziemią. Tylko zielone łodyżki mają więc kontakt ze światłem słonecznym, dzięki czemu zachodzi w nich fotosynteza i pojawia się wiosenny, soczysty kolor. Białe natomiast uprawia się pod kopczykami ziemi gdzie nie mają dostępu do ani grama światła, więc ich łodygi pozostają jasne, lekko kremowe.
Zobacz także:
Ten brak światła wpływa jednak nie tylko na kolor, ale także zmienia skład chemiczny. Szparagi zielone mają więcej chlorofilu i są delikatniejsze jeśli chodzi o strukturę. Z kolei białe szparagi są grubsze i bardziej włókniste, dlatego wymagają dokładniejszego obierania i dłuższego gotowania.
Które szparagi lepiej wybierać?
Jeśli kierujesz się wartościami odżywczymi, zielone szparagi zdecydowanie wygrywają. To właśnie światło słoneczne sprawia, że w ich łodygach pojawia się więcej witamin i mikroelementów. Przede wszystkim mają wyższą zawartość witaminy C, witaminy K oraz kwasu foliowego. Ponadto znajdziesz w nich również więcej beta-karotenu (czyli prowitaminy A), a także luteiny, która wspiera wzrok.
Szparagi zielone zawierają też więcej błonnika, co jest korzystne dla pracy jelit i metabolizmu. Są też bardziej zasobne w antyoksydanty, takie jak glutation, który wspiera organizm w walce z wolnymi rodnikami i może opóźniać procesy starzenia. Warto również dodać, że zielone szparagi mają nieco niższy indeks glikemiczny niż białe, co może być ważne dla osób z insulinoopornością lub cukrzycą.
Smak, tekstura i sposób przygotowania — tu też są różnice
Choć temat zdrowotności to główny punkt tego porównania, smak również ma znaczenie. Zielone szparagi są delikatniejsze, mają lekko orzechowy smak i rzadziej wymagają obierania. Wystarczy odłamać zdrewniałe końcówki i wrzucić je na patelnię, grilla albo do piekarnika.
Białe szparagi są łagodniejsze w smaku, niektórzy twierdzą, że lekko ziemiste. Są za to bardziej włókniste i wymagają dokładnego obrania — najlepiej obieraczką do warzyw, od połowy w dół. Gotuje się je dłużej, najczęściej w wodzie z odrobiną cukru i cytryny, żeby złagodzić ich naturalną goryczkę.
Pod względem kulinarnym zielone są więc bardziej uniwersalne i łatwiejsze w obsłudze. Oczywiście nie oznacza to, że należy całkowicie rezygnować z tych białych i najlepiej przeplatać oba warianty w kuchni, jednak to właśnie zielona wersja powinna być częstszym wyborem.
